زندگی بعداز کرونا چه طعمی دارد؟
در این بازده زمانی که بشر عاجزانه به ناتوانی خود در مهار این بیماری در زمان درست اعتراف کرده و بیماری در زمانی بسیار کوتاه بخش بسیار بزرگی از مردم جهان را درگیر خود کرده است، نیاز داریم به اصل خود بازگردیم. «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا». این فطرت بشر است که در بزنگاه‌های سخت و تمام گیرِ حیات، به مبدأ قدرت بازگشته و از قدرت لایزال خداوند کمک بگیرد و آن را بهترین و امن ترین و تنهاترین پناهگاه خود بداند و به دیگر زبان، بشر ناخواسته به ذات و فطرت خود برمی‌گردد، چرا که او زنده است و در طلبِ زندگی .همان زندگی‌ای که ترکیبی است از تلاش، امید، هدف و معنویت.
انگار کرونا و روزهایی که با آن سپری می‌کنیم، آمده‌اند تا باورهایت به خود، خدا، خلق و هستی را به شکلی کاملاً منضبط، مرتب کند. رابطه‌ات را با مؤلفه‌های مذکور تبیین و اصلاح کند و شاید از تو انسانی دیگر بسازد...
شاید، و حالا قرار است این بشرِ تغییر یافته از جهانِ پیشا کرونا، به جهانِ پسا کرونا منتقل شود. فکر نمی‌کنید زندگی در کنار او، طعمی دیگر بدهد؟».
